Osamotnienie(nie)...
The piece Osamotnienie(nie)... (Isolation(no)...) is an expression of respect for the people of Wrocław who were affected by Covid-19. The composer himself wrote about it – while still at the preliminary idea stage in 2020 – in this way:
"The source of the concept for the piece is the current pandemic situation and its associated constraints. As a society, for the first time in decades, we find ourselves in this kind of situation of widespread danger. Although it affects us all, each of us perceives it subjectively. The everyday fast-paced world favors extroverts, but now circumstances have changed - all of us (being forced into seclusion) have more opportunity for introverted reflection and analysis of the situation we find ourselves in. The theme of the piece will be the emotions felt during the pandemic by the inhabitants of Wrocław – the city that became one of the first outbreaks of the epidemic in Poland. On the stage we will hear sounds symbolizing rebellion against unwanted isolation, forced separation from loved ones, constant uncertainty and even fear.
During such extreme situations as a pandemic, it is best to see that Wrocław is, above all, the people who inhabit it, and not the urban buildings. And it is people that we miss the most when we have to stay in our homes for a long time. So the piece does not lack the thread of longing, which is also experienced by the composer – although we live close, in the same city, we cannot meet other people and have to rely on imperfect substitutes in the form of electronic contacts".
Work executed with funds from a grant by the City of Wrocław.
Utwór Osamotnienie(nie)... jest wyrazem szacunku dla wrocławian, którzy ucierpieli w związku z Covid-19. Sam kompozytor pisał o nim – jeszcze na etapie wstępnego pomysłu w 2020 r. – w ten sposób:
„Źródłem koncepcji utworu jest obecna sytuacja pandemii i związane z nią ograniczenia. Jako społeczeństwo po raz pierwszy od kilkudziesięciu lat znaleźliśmy się w tego rodzaju sytuacji powszechnego zagrożenia. Chociaż dotyczy ona nas wszystkich, to jednak każdy z nas odbiera ją subiektywnie. Codzienny pędzący świat sprzyja ekstrawertykom, tymczasem teraz okoliczności się zmieniły – wszyscy (pozostając w przymusowym odosobnieniu) mamy większą sposobność do introwertycznej refleksji i analizy sytuacji, w której się znaleźliśmy. Tematem utworu będą więc emocje odczuwane podczas pandemii przez mieszkańców Wrocławia – miasta, które stało się jednym z pierwszych ognisk epidemii w Polsce. Na scenie zabrzmią dźwięki symbolizujące bunt przeciwko niechcianej izolacji, przymusowej rozłące z bliskimi, nieustannej niepewność, a nawet strachowi.
Podczas takich ekstremalnych sytuacji jak pandemia najlepiej widać, że Wrocław to przede wszystkim zamieszkujący go ludzie, a nie zabudowa urbanistyczna. I to właśnie ludzi najbardziej nam brakuje, gdy musimy przez dłuższy czas pozostawać w swoich domach. W utworze nie zabraknie więc wątku tęsknoty, której doświadcza również kompozytor – choć mieszkamy blisko, w tym samym mieście, to nie możemy się spotkać z innymi ludźmi i musimy polegać na niedoskonałych substytutach w postaci kontaktów elektronicznych”.
Zrealizowane ze środków pochodzących ze stypendium Miasta Wrocławia.
List of performances:
2021
25 October
Wrocław (PL), Aula Ossolineum, International Conference Souls and Funds
Orkiestra Muzyki Nowej, Szymon Bywalec – conductor, Paweł Hendrich – computer
Photos by Dominika Hull